Upadłość konsumencka niesie ze sobą upragnione oddłużenie i szansę na rozpoczęcie nowego etapu w życiu dłużnika. Należy jednak pamiętać o tym, że nie wszystkie zobowiązania mogą zostać umorzone w ramach tej procedury. W szczególności pamiętać o tym powinni dłużnicy alimentacyjni liczący na wygaśnięcie ich zobowiązań wobec uprawnionych do alimentów dzieci, małżonków czy rodziców.
Zasadniczo, zgodnie z treścią art. 49121 ust. 1 zd. 1 Prawa upadłościowego (dalej: „PrUp”) „Po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli”.
Wyjątek od powyższej zasady został zawarty w art. 49121 ust. 2 PrUp, zgodnie z którym nie podlegają umorzeniu:
1) zobowiązania o charakterze alimentacyjnym,
2) zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci,
3) zobowiązania do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny,
4) zobowiązania do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem,
5) zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.
Powyższe rozwiązanie znajduje moralne uzasadnienie, bowiem trudno sobie wyobrazić sytuację, w której niepłacący alimentów od wielu lat ojciec liczy na umorzenie długów ze względu na niewypłacalność. Wierzyciele alimentacyjni, którymi przeważnie są małoletnie dzieci, są słabszą stroną stosunku rodzinnoprawnego i dlatego zasługują na pełną ochronę.
Na oddłużenie nie będą mogli liczyć sprawcy przestępstw i wykroczeń, co do których orzeczono kary grzywny. Nawet jeśli fatalna sytuacja majątkowa dłużnika uzasadniałaby ogłoszenie upadłości, to orzeczona kara grzywny (choćby w wysokiej kwocie) nie zostanie umorzona.
Ochronie przed umorzeniem wierzytelności podlegają osoby poszkodowane (lub ich rodziny) w wyniku bezprawnych działań osób trzecich wywołujących skutek w postaci choroby, niezdolności do pracy, kalectwa czy śmierci. Jeżeli zatem dany sprawca szkody został zobowiązany do uiszczania renty na rzecz poszkodowanego, to nie będzie mógł liczyć na oddłużenie w ramach upadłości konsumenckiej. To samo dotyczy osób będących ofiarami przestępstwa lub wykroczenia, którym zasądzono odszkodowanie, zadośćuczynienie lub nawiązkę.
Na oddłużenie nie będzie mógł liczyć również dłużnik, który umyślnie nie ujawnił swoich wierzycieli. Mówimy ty więc o zatajeniu przez dłużnika wierzycieli, a więc działaniu w pełni świadomym. Aby jednak nieujawniona wierzytelność podlegała ochronie konieczne jest, by wskutek tego zatajenia wierzyciel nie wziął udziału w postępowaniu upadłościowym. W interesie dłużników jest zgłosić do upadłości wszystkich wierzycieli, by w całości się oddłużyć. Udzielając wsparcia naszym Klientom mobilizujemy do odszukania dokumentacji pozwalającej na rzetelne zinwentaryzowanie wierzycieli, by uniknąć w przyszłości sporów co do tego czy pominięty wierzyciel nie wziął udziału na skutek zatajenia czy też nieumyślnego przeoczenia.
W przypadku gdy wobec upadłego konsumenta wydane zostanie postanowienie o umorzeniu zobowiązań powstałych przed dniem ustalenia planu spłaty, upadły nie będzie musiał się już zmagać z postępowaniem egzekucyjnym. Jednak w przypadku gdy do długów konsumenta zaliczać się będą zobowiązania wymienione w pkt. 1-5 powyżej, to egzekucja komornicza dotycząca w/w zobowiązań będzie znajdowała oparcie w obowiązujących przepisach prawa (na zasadzie art. 49121 ust. 3 PrUp).
Upadłość konsumencka - wszystkie wpisy
Chcesz porozmawiać o współpracy?
Napisz do nas na: